Hé weer zo’n dag

Ja wat voor dag? Een topdag natuurlijk. Na ons ontbijtje inhome reden we richting Tampa. Via het blog van Rick waren we op het idee gekomen om eens bij de Manatee viewingcenter te gaan kijken. Ik heb daar jaren geleden eens een documentaire over gezien en het leek me erg leuk om daar te kijken. De fabriek daar loost schoon warm water in het kanaal en dat geeft een aantrekkingskracht voor de manatees. Intussen is het een beschermd gebied geworden en is het vergeven van manatees in de koude maanden. Het grootste verschil tussen deze manatees van bijv. Blue Springs State Park en deze manatees is dat de jongen veel langer bij de moeder blijven. Degene die opgroeien in de warmere wateren blijven ongeveer een jaar bij de moeder terwijl deze jongen wel 3 jaar bij de moeder blijven. De moeder moet deze baby’s immers leren waar de warmere wateren zijn.

Het is een bijzonder gezicht zo’n rokende fabriek wat overigens stoom is met daaronder een wonder van moeder natuur.

Hi ik ben een baby manatee. I’m the cutest thing!!

Wat een mooie plek is het daar om manatees te spotten.

We reden terug naar Tampa en gingen naar Busch Gardens. Daar hadden we een tour besproken. Dit keer gingen we naar de Heart of Africa. Achter de schermen op bezoek bij de leeuwen, hippo’s en cheetahs. Dit keer waren we met meedere mensen maar de tourguide die we hadden maakte alles goed. Met veel passie en trots vertelde hij alles over het werk in Busch Gardens. Alles over animal care en de gedachten over zoo animals. Prachtig om te horen. Als eerste gingen we naar de leeuwen. We gingen achter de schermen en we konden de leeuwen zien die in het park waren. Haha je ziet ze denken oh jammie vers vlees.

Wow wat prachtig. De leeuwenjonkies waren voor in de outside habitat en de volwassenen groep was dus achter. 2 vrouwtjes en een man. Wow prachtig om te zien. Sorry van het gaas maar het is niet anders.

Had ik al gezegd Wow. Zo mooi, zo krachtig, zo dichtbij. Hierna liepen we naar de nijlpaarden. Eva was er en zij is 1 van de oudste nijlpaarden in Noord Amerika. Ze kwam oorspronkelijk uit een reizende circus. Er was een tweede nijlpaard in een ander verblijf en die bedelde als een hond. Fantastisch.

Die tanden zijn loeizwaar. Nijlpaarden hebben de meeste doden op hun geweten in Afrika.

Door ging het naar de Cheetah’s. Wat een ruime verblijven. Als eerste kregen we Kasi, De jongste die jullie misschien wel kennen want hij is groot gebracht met een hond Mtani.

Later gingen we naar een verblijf met 2 cheetah’s die wat ouder waren. Wat een mooie lieve beesten zijn het toch. En ze kunnen me daar toch spinnen, grote goedheden dat is geen naaimachine meer. En wat een prachtig park is het toch. De dingen die ze verzinnen voor hun dieren om hun gezondheid, welzijn op peil te houden. Indrukwekkend.

 

Na de tour deden we eerst ff een ronde in de achtbaan Cheetah Hunt. Wachttijd 0 minuten. Woohoo.

Hebben jullie in ieder geval een idee. Gaaf joh!!

Daarna deden we een rondje door het park waar we in oog stonden met veel dieren. Wow

 

De nieuwe attractie Falcon’s fury waarbij eerst naar boven gaat, bovenin klappen de stoelen naar voren en daarna ga je met 100 km naar beneden in een vrije val. Face first. Veel technische problemen tot nu toe. Maar het lawaai wat deze ride maakt is verschrikkelijk.  Erg jammer.

Geen tijgers. Wij zijn daar weggegaan. Er lag een witte tijger bij het raam en die Brazo’s schreeuwen tegen elkaar, op het raam tikken en in hun blalalalblalalblala taal. Die tijger werd helemaal opgefokt en viel aan. En ze vonden het prachtig die Brazilianen. Respect voor dieren hmmmmm. Wij liepen even naar de lori’s en wij waren de laatste met een bekertje nectar. Ooh ik vind het zo leuk die vogels. De een tjilpte als een bezetende in mijn oor, een ander zat met zijn snavel in mijn andere oor. En weer een ander dacht dat ie een lekker nest had.

Na een rondje door de winkels liepen we terug naar de auto. De lucht was nog steeds strak blauw en de maan was bijna de hele dag te zien.

We reden naar de afrit 32 voor een lekker dineetje bij de Longhorn. By far onze favoriet. Ik had een nieuw gerecht genomen wat varkenshaas bourbon was met boontjes en corn bread. Wat was dat lekker zeg. De varkenshaas was subliem gebakken. En de bourbon was iets zoet en stroperig. Heerlijk.

Daarna een rondje over het nieuwe shoppinggedeelte in Lakeland. Bij de petsmart mochten we achter de schermen adoptie katten aaien. OOOh ik had zo’n lieverd genaamd Kiki. Gelukkig hebben alle katten voor kerst een nieuw huis.

De rit vervolgde naar huis waar we lekker relaxten onder het genot van een ijsje. Morgen, morgen is het weekend want we gaan naar Seaworld hahaha.

Misschien niet zoveel zwart/wit maar misschien wel iets, misschien ook niet. What the heck tot morgen…